1.12.10


Έτσι άσκοπα σκορπάμε δεξιά κι αριστερά τα βλέμματά μας κι όλο το πράσινο ξεχύνεται εκεί έξω. Μα θα βρω το θάρρος μια στιγμή να το μαζέψω όλο και να το κλέψω για δικό μου γιατί τα μάτια μας ποτέ δεν συναντήθηκαν στ΄αλήθεια και δεν αντέχω να μοιράζομαι το χρώμα με τον κόσμο. Είναι δικό μου κι είναι δικό σου. Όλο το πράσινο γεννήθηκε απο 'μας.