25.2.11


Καληνύχτα


Να μην με πεις αχάριστη.

Είναι που φαράγγι ανοίγει η πραγμάτωση

στ' αλισβερίσια των ονείρων.

Τικ 


Τακ


Τικ

Είναι ασύληπτη η ασφάλεια του μέλλοντος που αργεί.

Κι ύστερα φτάνει 

και σε βρίσκει διπλωμένο στη γωνία.


Πώς θα ζήσουμε χωρίς ελπίδα,

σήμερα που το αύριο ξημέρωσε;


25.2.2011

N.Μ.Σ.

















































12.2.11




Τίμημα


Του βαχ το ταίρι δεν βρέθηκε ποτέ.


Ίσως τυλιγμένο στο πορτοκαλί,

ίσως κρυμμένο σε οάσεις,

κάπου στην ανατολή,

το αχ την ένωση να προσδοκά.


Εχθρός η επαφή, αγαπημένε,

με μόνο όπλο τη ματιά,

με σαϊτιές

πότε να σκοτώνει 

και πότε ωάριο έρωτα να γονιμοποιεί.


Κι εγώ τον πόλεμο, 

δεν τον αγάπησα στ' αλήθεια.


Ανυπολόγιστο, αγαπημένε,

το τίμημα του πόθου.


12.2.2011

Ν.Μ.Σ.








































9.2.11


ς




Σίγμα τελικό

Τ' όνομά σου,

 λίγα γράμματα στη σειρά

 να δαγκώνω.

Φραγκοστάφυλο γεύομαι στο τελικό σου σίγμα

και τα παρθένα χείλη μου γεμίζω μ' αίμα.

Πόσες λέξεις πεθαμένες στον παράδεισο του όμικρον

γυρίζουν σαν ρούχα ακάθαρτα,

αμόλυντες να βγουν;


Ανάσταση.


Ανάγκη να προφέρω με συνείδηση,

όσα δεν πρόσφερα ποτέ σε σώμα.

Για ένα όνομα μισό.


9.2.2010

Ν.Μ.Σ.