4.7.12



Ξεγυμνώματα

Πριν ξεγλιστρήσει απ' τα δάχτυλα το φως σου,
μοναδικά, για σένα θα ξεγυμνωθώ.

Η κόκκινη ραγάδα στον δεξιό μηρό και το πεσμένο στήθος,
να σε γνωρίσουν καρτερούν.
Για μια φορά μονάχα θα φανούν
όλες της ύπαρξής μου, οι αδυναμίες.
  
Θα είμαι η εικόνα που ίσως ήλπιζες να δεις – ίσως και όχι.

Κι ύστερα,
αν ασπαστείς το αγαπημένο μου σημάδι,
θα ψυθιρίσω λέξεις άγνωστες στον κόσμο.
Και τα φαντάσματα σ' εκστατικό χορό,
μ' εμάς στη μέση,
θα σε ζηλεύουν που δεν ρούφηξαν χυμό απ' τη θηλή μου.

Μη δίνεις σημασία.
Στην αλήθεια, θεατή μου σ' επιλέγω.
Μ' αν δεν τη δεις,
ίσως μια θέση κάπου εκεί, φυλάσσεται για σένα.


4.7.2012
Ν.Μ.Σ.