27.3.11



Μεταμορφώσεις


Σάπιο φεγγάρι κρέμεται απόψε.

Σκονισμένο.

Ξεθαμμένο από κάτι ανθρωπάκια,

που γινήκανε βασίλισσες από στρατιωτάκια ξαφνικά

και τις κινήσεις δεν γνωρίζουν της αυγής.


Μαύρο.


Μαύρο.


Μαύρο.


Πλαγίως νομίζουν πως πρέπει να κινούνται για τη νίκη

και ξεχάσαν την ευθεία.

Δεν τους είπανε ότι ο βασιλιάς καλά φυλάσσεται.

Δεν μάθανε το άσπρο πως υπάρχει και ο ήλιος.


Γιατί πάντα στρατιωτάκια θα υπάρχουν,

μες το υπέρλαμπρο κορμί τους.


27.3.2011

Ν.Μ.Σ.









































13.3.11



Κύκλοι


Στις αυταπάτες των κύκλων αφήνομαι,

αλλ' οι μικροί ήλιοι σου ξεφτίζουν 

στις μεγάλες μου περιστροφές.


Καταστροφές μου έταζες τα καλοκαίρια

μα τους χειμώνες άλειφες τα δάχτυλα με μέλι

κι εγώ σαν άλλη Πηνελόπη ύφαινα παραμύθια από σιωπή,

για να σε ντύσω.


Τώρα οι ρότες μας

δεν μας ρωτούν

και διαγράφουνε πορείες νέες.


Κι ύστερα,

ποιος είπε ότι ο κύκλος πάντα κλείνει;


13.3.2011

Ν.Μ.Σ.













































1.3.11

Πίσω


Τρίφτηκαν τα χρόνια μου,

σαν τις γυμνές πατούσες σου στις πέτρες,

τα καλοκαίρια στο χωριό.

Μάτωσαν τα δάχτυλα και τα νύχια μου έσπασαν,

στην προσπάθεια να κλείσω όλες τις βρύσες.


Κι όμως,

ακόμα βρέχεται το χορτάρι

και θεριεύει.


Να πνίξει όλους τους δρόμους μου,

να καταπιεί τα μονοπάτια,

που όλο περιστρέφονται,

τον ουρανό αγγίζουν

κι ύστερα χώνονται στη γη,

κάτω απ' τα πόδια, τα τραχιά σου.


Όλα γυρνούν σε 'σενα,

μα εσύ δεν θέλω να 'ρχεσαι. 


Να είμαι πια η γυναίκα σου, 

δεν θέλω.


1.3.2011

Ν.Μ.Σ.