28.10.09

huis clos

Κάθισε στο εδώλιο. Σήμερα θα σε δικάσω. Κεκλεισμένων των θυρών. Δικαστής εγώ. Εισαγγελέας εγώ. Μάρτυρες εγώ. Ένορκοι εγώ. Κατηγορούμενος εσύ.
Πες μου λοιπόν, προς τι ο δόλος; Αμέλεια; Όχι... Εγώ αποφασίζω. Εγώ διατάζω. 

ΕΝΟΧΟΣ





ή αθώος;


Απαλάσσεσαι λόγω αμφιβολιών. 
Βγάλε τις πουέντ κι έλα να σε διδάξω χορό. 
Μη βάζεις δύναμη στα πόδια,
 μόνο ξυπόλητη περπάτα στο παρκέ.
Απομακρύνσου απ' τις μπάρες
κι άσε τις νότες του Chopin να σ΄οδηγήσουν.
Κλείσε τα μάτια κι ονειρεύσου.
Χόρεψε γύρω, χωρίς πιρουέτες, πλιε και ποζισιόν.
Μη σου πούνε πως δεν ξέρεις να χορεύεις.
Έχεις γίνει ήδη πρίμα μπαλαρίνα.
Κι όταν κοιτάξεις στον καθρέφτη,
μη σαστίσεις.
Θα 'σαι εσύ.
Ελεύθερη ξανά...

26.10.09


Ένα ερωτηματικό κρεμασμένο στο ταβάνι
κι ένα βαλς σε χορό να μας καλεί...

Όπου να 'ναι ξημερώνει με φιλί για καληνύχτα. Μη λησμονήσεις τον Αύγουστο αγάπη μου.

"Το χρώμα της Ανατολής,

ένα βιαστικό φιλί

και μια άρνηση.

Γόπες στην άμμο

και το σχήμα των κορμιών μας

χαραγμένο.

Αχ αυτός ο Αύγουστος!

Κρασί στο γάμο

και βουτιές σε ξεκαθαρίσματα

που δεν γίνανε ποτέ..."


 Μη λησμονήσεις