“Ποιος θάνατος έχει γραφτεί για 'μας;”, ρωτάς.

Mα ποιος να απαντήσει;

Άγνωστοι φύλακες εμείς, 

σ' ατέρμονο παιχνίδι μοναξιάς

κι οι φίλοι χέρια που φυτρώνουνε στους ώμους

και ριζώνουνε στη γη.

Κι εσένα, 

που στα χαμένα κρύφτηκες δειλά, 

να σε ξεχάσουν,

ποιος σε θυμάται πια;

10.2.2010

N.Μ.Σ.