9.2.10




Σημαδεμένων Ανθρώπων


Τα βήματά μου σημαδεύουνε τους δρόμους.

Αφήνουν βαθουλώματα,

που η βροχή γεμίζει.

Κι η απουσία, 

παρουσία γίνεται, σε φόντο γκρι.

Οι ψιχάλες τραγουδούν 

λυπητερούς σκοπούς,

μα δεν αγιάζουνε τα μέσα των ανθρώπων.

Ο πόλεμος καλά κρατεί,

ανάμεσα σ' οπές κι οβίδες.

Αλλά δεν ξέρω ποιος δηλώνει νικητής.

Μόνο τις σόλες μου κοιτώ,

σημαδεμένες απ' τους δρόμους.


9.2.2010

Ν.Μ.Σ.