10.10.11



Ε-Α-Λ-Ω


Γράμματα θάβω μέσα μου.

Κεφαλαία, τονισμένα, σίγμα τελικά,

κάτω απ' τη γλώσσα,

στον οισοφάγο.

Στο στομάχι

μεγαλώνουν και με κλωτσούν

κι όλο ανάβουνε φωτιές.


Λάμδα.


Ωμέγα πολλά,

σε καταλήξεις που δεν κατέληξαν ποτέ

σ' ερωτικά αλισβερίσια.


Φι,

για τις φιλίες που σαν φίδια με τσιμπούν

και Δέλτα δηλητήρια και δόσιμο που δεν.


Μπλέχτηκαν γαϊτανάκι απόψε,

να ξεχαστούν που δεν ακούω,

που δεν προφέρω,

που δεν τους έδωσα ποτέ ζωή.


10.10.2011

Ν.Μ.Σ.