3.9.11


Συμ-φωνία


Tο ξέρεις,

πως είσαι Εσύ σε κάθε κύτταρό μου.

Tο ένα κύτταρό μου.

Tο μοναδικό.

Tο πολύτιμο σμαράγδι των ματιών σου.


Χορεύουμε;


Ας τυλίξουμε σε λήθη τα κορμιά μας,

να εξαγνιστούν

από τα παρελθόντα και τα μέλλη μας

και σου υπόσχομαι,

όλα τα μέλη μας γιορτή θ' ακτινοβολούν.


Σσσς...

Ας μη μιλάμε.

Δεν χρειάζονται μιλιές,

γιατί τη γνώση όλου του καλού και του κακού γνωρίσαμε μαζί.


Λύτρωσέ με

κι εγώ θα βάλω το κόκκινο φουστάνι που αγαπάς.


3.9.2011

Ν.Μ.Σ.



.

.

.

.

.

.

.


Συμ-φoνία


Tο ξέρεις,

πως είσαι Εσύ σε κάθε κύτταρό μου.

Tο ένα κύτταρό μου.

Tο μοναδικό.

Το μόνο που ξέφυγε απ' τη λύσσα σου, να μ' αφανίσεις.


Χαθήκαμε;


Ας τυλίξουμε σε σάβανα τα λείψανά μας,

να εξαγνιστούν

απ' όσα ζήσαμε παρόντα

και σου υπόσχομαι,

όλα τα όντα θα θρηνούν.


Έλα,

μίλα μου.

Ξέχασα τη φωνή σου,

γιατί το στόμα σου 'ραψα και μου 'ραψες τ' αυτιά.


Σκότωσέ με

κι εγώ θα βγάλω όλο το αίμα που κάποτε αγαπούσες.


3.9.2011

Ν.Μ.Σ.