14.9.11


Αγχώνει


Μην κερνάς σιωπή στα πιο μεγάλα λόγια μου,

γιατί είσαι μακρυά

και το είδωλό μου στις κόρες σου δεν βλέπω.


(Το πιστόλι στον κρόταφο,

να θυμηθώ,

να ξεχάσω,

να γράψω,

να σβήσω...)


Κρέμομαι εδώ και χρονομήνες

στον παράμεσό σου.


Αιωρούμαι στο πιο γεμάτο κενό της ύπαρξής μου.


Ακούμπησέ με στη γη.

Θέλω να φυτρώσω ολόλευκο λουλούδι.


14.9.2011

Ν.Μ.Σ.