...κι έρχονται στιγμές, που η ολιγάρκεια του παρελθόντος γυρίζει μπούμερανγκ. Πάνω μου. Σαν μαύρο βέλο, που κρύβει τις χαράδρες που φιλοξενούν εσένα μόνο, σε όλες τις εκφράσεις του προσώπου.

Και στο γέλιο και στο κλάμα, εσύ. 

Πάντα εσύ.