10.7.10




Θυσία μου


Δηλητήριο πικρό η μεστή αντιλογία

κι η πτέρνα μου παραδομένη στην αφή σου ·

σημείο άλλο δεν ξέφυγε του Έρωτα.

Κορμί διάτρητο προσφέρω για θυσία

και με τους δισταγμούς μου πότισα

του τόπου τ' αλμυρίκια.


Θησέα μου,


μαύρες σημαίες κυματίζουν στο μυαλό μου 

κι η μόνη λύση

για τ' ανυπόστατα μαντάτα,

ένα σάλτο απ' το μπαλκόνι σου, με θέα το Αιγαίο.


10.7.2010

Ν.Μ.Σ.