29.5.10



Δίχως Τόκο


Μη νομίσεις δεδομένο το κορμί μου. 

Τα μάτια μου ανήκουν στο κενό,

τοίχοι ζηλέψαν τα αυτιά μου

κι η φωνή μου πουλημένη στο παζάρι όσο – όσο.

Ν' αγγίζω δεν μου έμαθαν οι ξένοι εραστές,

μα γεύτηκα του κόσμου όλο το γαλάζιο,

που κρυφά σκορπίζεται τις νύχτες στα σεντόνια

και λιγώνει τα όνειρά μου.

Μη νομίσεις δεδομένο το κορμί μου.

Δανεικό είναι για 'σένα 

(και για 'μένα,

που προδίδουμε παρέα την ψυχή μου).


29.5.2010

Ν.Μ.Σ.