14.12.09



Λιώσαν οι ρίζες μας

και το νερό δεν επαρκεί να μας ποτίσει.

Τα κλαδιά παραιτηθήκαν

κι ακουμπήσανε στο χώμα.

Κάποιοι φίλοι μας νεκροί 

μας περιμένουν να γεράσουμε,

γιατί είναι δύσκολο στο ύψος σου να μείνεις,

να χρωματίζεις τον κορμό

και να τινάζεις τις ρυτίδες απ' τα φύλλα.

Τ' οξυγόνο πια δε φτάνει.

Ποιος θα κερδίσει περισσότερο, να ζήσει ευτυχισμένος;

Τι ειρωνία!

Γερνάμε μόνοι,

μα πεθαίνουμε μαζί.


14.12.2009

Ν.Μ.Σ.