30.12.09
26.12.09
Σύνθεση
Λειψό,
νεκρό το σώμα.
Μα σπίθες ξεπηδούν ανάμεσα στα σκέλια.
Ένα λευκό, θαμπό τοπίο,
από ομίχλη κι υγρασία.
Σαν καμβάς με ένα Χ,
που ζωγράφισε παλιά κάποιο πινέλο
κι έμοιαζε με χάρτη ζωντανό, του θησαυρού.
Με τα ποτάμια και τις λίμνες του να στάζουν,
με τους μικρούς, ανείπωτους και σιωπηλούς του οργασμούς,
σφαδάζει,
από τα σάπια όργανα, στα εχθρικά κρεβάτια.
Η αποσύνθεση άρχισε.
Κι εκεί, κάποιος καμώνεται και κάνει τον καμπόσο.
25.12.2009
Ν.Μ.Σ.
21.12.09
14.12.09
Λιώσαν οι ρίζες μας
και το νερό δεν επαρκεί να μας ποτίσει.
Τα κλαδιά παραιτηθήκαν
κι ακουμπήσανε στο χώμα.
Κάποιοι φίλοι μας νεκροί
μας περιμένουν να γεράσουμε,
γιατί είναι δύσκολο στο ύψος σου να μείνεις,
να χρωματίζεις τον κορμό
και να τινάζεις τις ρυτίδες απ' τα φύλλα.
Τ' οξυγόνο πια δε φτάνει.
Ποιος θα κερδίσει περισσότερο, να ζήσει ευτυχισμένος;
Τι ειρωνία!
Γερνάμε μόνοι,
μα πεθαίνουμε μαζί.
14.12.2009
Ν.Μ.Σ.
12.12.09
Συμβιβασμός ΙΙΙ
Οι βασιλιάδες που γνωρίσαμε,
γεράσαν κουρασμένοι
και δυστυχείς κυκλοφορούν τις Κυριακές.
Ξοδέψαν όλα τα χρυσά
και τ' άγγιγμα του Μίδα
γεννάει στάχτη μοναχά και ενοχές.
Φταίει η φθορά, φταίν' οι καιροί,
φταίνε οι αμαρτίες;
Είναι αργά να ψάχνουμε
τις πιθανές αιτίες.
Γεράσανε με νέκταρ
κι εμείς με αμβροσίες.
11.12.2009
Ν.Μ.Σ.
9.12.09
Τ' άρρωστα ρο
Αρρώστησαν οι έρωτες μου είπαν.
Αρνήθηκαν αλήθειες να γευτούν.
Και τώρα μόνο τριγυρνούν -
δεν ξαποσταίνουν.
Τις νύχτες λέει ξαγρυπνούν
σα νυχτερίδες,
που ήρωες ονειρεύονται να γίνουν σα θεριέψουν.
Να δοξαστούν σε παραμύθια
και στις καρδιές μικρών παιδιών.
Αλίμονο αν ξέρανε τι τους κρατά η μοίρα!
9.12.2009